Każdy w pewien sposób jest pisarzem, który tworzy powieść swojego życia. Wielkie dzieło epickie, w którym szczęście przeplata się z niepowodzeniem i ze smutkiem. Gdzie obok promiennych poranków pojawiają się ponure wieczory. Gdzie dobrzy bohaterowie współistnieją z czarnymi charakterami. Tak, niewątpliwie złożoność i różnorodność na wielką skalę cechują nie tylko dzieło literackie, jakim jest powieść, ale też prawdziwą egzystencję. Pełną niespodzianek, z rozdziałami układającymi się w całość narracyjną.

Tytuł, dedykacja, wstęp

Tworząc dzieło, jakim jest nasze życie, idziemy po prostu na żywioł. Niekiedy ktoś nam podpowiada, co mamy (co możemy) zrobić, ale i tak jesteśmy skazani na nieznane. Uczymy się wciąż na błędach, robimy korekty w materiale powieści. Ale nie wszystko udaje się wymazać. Jaki tytuł będzie miała nasza powieść? Tego tak naprawdę nie wiemy na początku. Dopiero z czasem zaczynamy rozumieć, co jest dla nas najważniejsze. Także to, komu zadedykujemy życie jako powieść. Wstęp zawsze jest nieokreślony i żywiołowy. Dopiero kolejne rozdziały przynoszą jakąś wiedzę o nas samych i dookreślają nasz świat.

Pisać kolejne rozdziały

Treść rozdziałów często się powtarza. Tworzy je miłość, zakochanie, ślub, narodziny dzieci, doświadczenia zawodowe, rozwijane pasje. Te wszystkie małe i wielkie chwile, których urodę piękne podkreślają fotokalendarze CEWE. To właśnie poprzez fotografię w dzisiejszych czasach najłatwiej napisać autobiograficzną opowieść. Z całą pewnością wiele inspirujących propozycji w tym zakresie odnajdziemy tutaj: cewe.pl.

Szczęśliwe zakończenie

Dzieła literackie mają bardzo różny styl i treść. Ale jeśli chodzi o powieść naszego życia, to wybieramy taką, która kończy się cudownie. Fabuła klasycznej baśni – żyli długo i szczęśliwie. Tego zazwyczaj pragniemy. Do takiego zakończenia dążymy.